Een indrukwekkende nacht in het uitvaartcentrum

Wat gebeurt er als er een lichaam binnenkomt?

Hallo!

Ik val maar meteen met de deur in huis, want we kregen een bijzondere melding binnen op merlijnendenachtbrakers.nl.

Ik werk 's nachts in een uitvaartcentrum. Het is heel mooi werk, maar toch voel ik me soms ongemakkelijk als ik alleen in het gebouw ben...​

A.

ingezonden 4 december 2024

Een uitvaartcentrum! Dat vind ik behoorlijk spannend. Het zal wel gevoed zijn door enge films. Maar dode mensen…het is toch alsof ik er iedere keer achter kom dat we eigenlijk van plastic zijn. Of van rubber. Je ziet dat de ziel weg is uit zo’n lichaam en dat degene die je ooit kende er definitief niet meer is. En dat is… eng? Tegelijkertijd fascineert de dood me ook. Dus een nacht meelopen in een uitvaartcentrum... dat is op meerdere manieren confronterend voor me. Maar ik heb beloofd alles vast te leggen wat er ‘s nachts gebeurt, dus daar hoort dit ook bij.

Waarschuwing: Je ziet op de foto’s in deze mail niets expliciets, alleen het laken waarin de overledene is gewikkeld. Ik beschrijf wel gedetailleerd wat ik in het uitvaartcentrum heb gezien.

We spreken met Annet van het uitvaartcentrum af dat ze ons op de hoogte houdt als er ‘een melding’ binnenkomt. Dat betekent dus: als er iemand overlijdt. Terwijl we staan te draaien op een nachtelijk feest met een dragqueen (daarover later meer), komt om 1 uur ‘s nachts ineens het appje: we hebben er een! Halsoverkop springen we in de auto naar Bergen op Zoom.

Schort om
Er hangt een serene rust in het uitvaartcentrum zo midden in de nacht, maar al snel zien we Annet, Linda en Olof. Ze hebben zojuist een overleden mevrouw opgehaald in een verzorgingstehuis. Ze is 72 geworden.

Ineens sta ik er met mijn neus bovenop als de brancard uit de lijkwagen komt. Ik zie een kleine bundel, ingepakt in een zeiltje. Maar voordat Olof en Linda het zeil en de lakens weghalen, krijg ik een schort om. “Dan weet je zeker dat je kleren schoon blijven”, vertelt Annet. “Het wil nog wel eens gebeuren dan mensen moeten poepen of plassen als ze overlijden.” Oef, ik ruik inderdaad een luchtje…

In verband met de privacy mogen we de naam van deze mevrouw niet weten, maar het voelt toch gek om haar niet bij haar naam te kunnen noemen. We besluiten ter plekke om haar ‘Marie’ te noemen. Marie komt uit de bundel lakens tevoorschijn en Annet, Olof en Linda beginnen aan de verzorging.

Ik heb de behoefte om Marie in de ogen te kijken en loop om haar lichaam heen. Ik vind Marie’s gebroken blik en ineens vind ik het een beetje gek om hier zo naast haar te staan. Het is toch een heel erg intiem moment. En Marie zal toch nooit gedacht kunnen hebben dat ík, een sullige tv-presentator, een uur na haar dood nog naast haar lichaam zou staan? Het is een heftig besef.

We houden de foto’s discreet voor jullie, maar Marie wordt liefdevol verzorgd. Met veel aandacht smeert Olof haar huid in met zalf. Linda plaatst ondertussen plastic kapjes onder Marie’s oogleden. “Nadat je overlijdt, kunnen je ogen soms wat naar binnen vallen”, vertelt ze en deze kapjes geven de oogkassen nog het gebruikelijke volume.

Het mortuarium in de nacht
Wie al zo lang met overleden mensen werkt, is zeker niet snel meer bang te krijgen? Nou, dat ligt toch even anders. Olof vertelt dat als hij ‘s nachts in zijn ééntje het pand moet verlaten, hij dat helemaal niet fijn vindt. “Ik heb echt een ritueel om alles af te sluiten en dan ben ik blij als ik weer buiten sta. Maar het ergste is als ‘s nachts het alarm afgaat! Er is niemand binnen die leeft, maar door al die films ga je toch gekke dingen denken”. Ook Annet herkent dat wel, zelfs na 25 jaar. “Dan loop ik door de gang langs de vriescel naar buiten en dan denk ik toch altijd even: ja, daar liggen ze allemaal…”

Ik moet bekennen: mij niet gezien om ‘s nachts in mijn eentje in zo’n mortuarium rond te hangen. Daarvoor heb ik een te levendige fantasie. Maar het was een indrukwekkende nacht en mooi om Annet, Linda en Olof zo aan het werk te zien. Binnenkort zie je in de uitzending tot in detail hoe zo’n nacht eraan toe gaat!

Om 3.15 uur stonden we weer buiten, over tot de orde van de… nouja, nacht. En dan ziet het er zo uit in het centrum van Bergen op Zoom:

Nieuwe aanmeldingen
Op merlijnendenachtbrakers.nl lees je alle laatste interessante aanmeldingen. De komende weken probeer ik bij zoveel mogelijk mensen langs te gaan om te zien hoe zij de nacht beleven… Een tipje van de sluier:

Overdag zijn wij huisvrouw en vloerspecialist, maar ‘s nachts zingen wij de sterren van de hemel.

Annelies & Harold

Ik heb niet lang meer te leven en ik lig ‘s nachts wakker van de pijn.

D.

En jij?

Wat spook jij ‘s nachts allemaal uit? Misschien heb je een bijzondere baan of hobby die je ‘s nachts uitvoert, of lig je ergens van wakker? Laat jouw verhaal achter op merlijnendenachtbrakers.nl. Heb je iets anders te melden of wil je reageren op deze mail, stuur dan een mailtje terug! Je kunt deze mail gewoon beantwoorden.

Tot de volgende!

Merlijn